HÜZÜNLÜ ÇARESİZLİK

Hayranlıkla seyredersin masmavi denizi

Bilmezsin içinde ne karanlıklar gizli

Sığınak sanırsın kıyısındaki limanı

Görmezsin özünde ne seraplar gizli

Çıkamadığın sarp dağları

Göremediğin sisli ufukları

İçindeki derin kuyuları

Arar durursun, sen gizli

Uçsuz bucaksız ağaçların arasında

Kaldın ormanda bir başına

İz sürmek artık boşuna

Eve dönüş yolun gizli

İçin titrer oraya nereden düştün

Kutuplardasın yine kendini üşüttün

Elbet bir gün geçer hepsi bunları unuttun

Vazgeçme, kurtuluşun inancında gizli

Suyu ararken çölün ortasında

Tek başına yürürsün bu ıssız yolda

Hakk bırakmaz kalbi iyi olanı darda

Aramaya devam et, içinde gizli

Hakikatler serilmişken önüne

Kaybolmaktan korkarsın niye

Geri dönmeyi istemen beyhude

Kabukları dert etme, tüm sır özünde gizli

Hüzünlü bir çaresizlik içinde

Bulmaya çalışırsın yitiğini

Boşuna yorarsın kendini

Bütün hepsi kalbinde gizli


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir